21 september, Dag 2
Machame camp (3016 m) - Shira camp (3841m)
Wat een ontzettend warme slaapzak heb ik geleend van Eric, geschikt voor -30 °C en niet voor 3000m. Dat was dus een vrijwel slapeloze nacht. Solomon bracht ons weer onze bakjes met warm water om ons te wassen en daarna een groots ontbijt met porridge (maïspap), toast met gebakken eieren, gebakken tomaat en een worstje en dan nog fruit na. Die pap beviel, tegen verwachting, uitstekend, precies wat je nodig hebt bij grote inspanning op grote hoogte. De effecten van de hoogte waren ons de vorige middag nog niet zo opgevallen, maar nu merkten we dat we veel meer adem nodig hadden.
Dus wederom langzaam omhoog door veranderend landschap dat steeds kaler werd met geweldige uitzichten en heerlijk weer. Vanaf deze hoogte merk je dat je niet meer normaal kunt ademen en is het constant hijgen, zelfs als je rust en de voortgang wordt steeds moeizamer.
Toen we halverwege de middag, na een zwaar en steil stuk in Shira camp aankwamen, gingen we direct na de thee, vandaag met pinda’s in plaats van popcorn, naar bed. Beide misselijk en hoofdpijn en bij het avondeten kon Lex niets eten, ook niet na aandringen van mij en vervolgens van Faustin. Als voorgerecht soep en pannenkoeken en dat was geweldig. Pap, soep en stoofpotjes zijn je redding op een tocht als deze. Dat ging er dus prima in bij mij, maar van het hoofdgerecht heb ik nauwelijks gegeten. Na het eten direct weer naar bed maar natuurlijk moet je er dan ’s nachts uit om te plassen. Eerst uit de slaapzak zien te komen, dan aankleden, binnentent openmaken, schoenen aantrekken, buitentent open en naar buiten. Behoorlijk uitputtende activiteiten. En als je dan staat te plassen en daarna, kijk je naar de hemel met die verbluffende sterrenpracht, soms met een maanverlichte bergtop. Alleen daarvoor zou je zo’n expeditie al aanvangen. De slaapzak weer in en uithijgen van de inspanning.